اگر شیرازی‌ها این‌قدر به شعرای خود می‌نازند  که البته حق هم دارند، اگر خراسانی‌ها این‌قدر به زبان و تاریخچه ادبی خود افتخار می‌کنند که افتخارشان بجاست، اصفهانی‌ها هم شاعری خوش‌قریحه و ممتاز و منحصربه‌فرد دارند که کمی مهجور و گمنام است.